Στις 4 Μαρτίου 2017 έγινε ή επίσημη παρουσίαση του φιλανθρωπικού συλλόγου Εστία Δερόπολης
Πρώτη φορά στη Δερόπολη επιχειρηματίες, άνθρωποι των γραμμάτων, πολιτικοί και κυρίως φίλοι μας τίμησαν σε αυτήν την τόσο ξεχωριστή εκδήλωση τα έσοδα της οποίας θα πάνε για τους σκοπούς του συλλόγου.
Ομιλία της προέδρου του συλλόγου Όλγας Παππά Παγούνα
Καλησπέρα και από μένα!
Θα ήθελα κι εγώ με τη σειρά μου να ευχαριστήσω όλους σας που είσαστε απόψε εδώ,
Αισθάνομαι περίεργα, συγκίνηση, χαρά… περίεργα όμορφα, αισθάνομαι εκείνη τη πληρότητα που λίγες στιγμές μετράμε στη ζωή μας τέτοιες. την ολοκλήρωση, όταν ένα όνειρο ζωής παίρνει μορφή και αρχίζει να χτίζεται.
Μικρή δεν γνώρισα εφηβεία, το γέλιο, την χαρά την ανεμελιά αυτής της ηλικίας.
Η ξαφνική απώλεια του πατέρα μου βύθισε την οικογένειά μας στο πένθος. Πόνος, δάκρια, θλίψη, και αβεβαιότητα για το μέλλον σκίαζε τις μέρες και τα χρόνια μας στη συνέχεια!
Σταματάς να είσαι παιδί. Βιώματα πικρά που απεύχεσαι να ζήσει κάποιος. Η έλλειψη μεγάλη. Παρόλα αυτά γλυκές μνήμες έρχονται πάντα στο μυαλό μου. Συγγενείς, γείτονες, συγχωριανοί να έρχονται καθημερινά με χέρια γεμάτα να δώσουν χαρά στα παιδιά και στήριξη στη μαμά.
Η αίσθηση αυτή έχει ριζώσει μέσα μου και την κουβαλάω πάντα!
Μπορεί να χάσαμε τον πατέρα αλλά ο δρόμος μας ήταν γεμάτος ανθρώπους που στάθηκαν πλάι μας, άνοιξαν την αγκαλιά τους και δεν άφησαν τρία παιδιά μόνα. Μας βοήθησαν να ξεπεράσουμε δυσκολίες, αλλά μας έδωσαν και αρχές να ακολουθήσουμε το σωστό δρόμο. Μας μάθαν όχι μόνο να δεχόμαστε αλλά και να προσφέρουμε.
Γι’ αυτό εδώ και 12 χρόνια μαζί με τα αδέρφια μου ήμασταν παρών σε όποιο πρόβλημα είχαν τα παιδιά του ορφανοτροφείου των Αγίων Σαράντα.
Η σκέψη όμως τι γίνετε με τα παιδιά που δεν είναι σε ίδρυμα, τι γίνετε γύρω μας, έχουμε παιδιά και οικογένειες που χρειάζονται βοήθεια στο χωριό μας στην περιοχή μας, με βασάνιζε πάντα.
Αυτές οι σκέψεις με ώθησαν να ερευνήσω και να μάθω τι γίνεται στη Δερόπολη. Περιπτώσεις πολλές και προβλήματα διάφορα. Σε κάθε βήμα για πληροφορία και σε κάθε μοίρασμα της ιδέας και ένα άνθρωπος μαζί μου και έτσι η ιδέα έγινε ομάδα και η ομάδα Εστία!
Η Εστία με την πιο μεγάλη αγκαλιά και όραμα να είναι γέφυρα προσφοράς και αλληλεγγύης. Να γεφυρώσει την ανάγκη με τη βοήθεια, την έλλειψη με τη προσφορά, τη στέρηση με το μοίρασμα.
Καμία οικογένεια στη Δερόπολη χωρίς τα απαραίτητα, κανένα παιδί μακριά από ανθρώπινες συνθήκες.
Η κοινωνία δεν είναι σκληρή όπως μπορεί να είναι η τύχη αλλά ανθρώπινη και ευαίσθητη αρκεί να αναγνωρίσεις αυτήν την πλευρά της και να την εκπαιδεύσεις να προσφέρει συντονισμένα. Αυτό μας δείξατε αυτούς τους πρώτους μήνες της ύπαρξη μας όλοι εσείς.
Στην περιοχή μας δεν αξίζει κάτι λιγότερο, της αξίζει η περηφάνια, της αξίζει η ανθρωπιά της αξίζει να είναι το παράδειγμα για άλλες περιοχές. Για τον απλούστατο λόγο: Έχει πίστη στο Χριστό και στην Παναγία, έχει παιδιά που έχουν προκόψει και έχουν αναδείξει τις αξίες της παντού στον κόσμο και πάνω απ’ όλα ξέρει τι σημαίνει στέρηση, τι σημαίνει να περιμένεις «κάτι»
Όταν τα γνωρίζεις αυτά και νιώθεις ότι αυτό το «κάτι» περνάει κ΄ από το δικό σου χέρι, μπορείς να το απλώσεις και να προσφέρεις. Να κάνεις κάποιους λίγο πιο χαρούμενος να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου την αξία του μοιράζομαι .
Σας ευχαριστώ που ήδη όλοι εσείς προσφέρατε αυτό το κάτι πολύ σημαντικό σας. Το χρόνο σας και τη διάθεση σας να μας ακούσετε.
Σε αυτή τη προσπάθεια να ξεχάσουμε τις διαφορές μας και να απαλλαχτούμε από ετικέτες του «ανήκω εδώ η εκεί» η φιλανθρωπία δεν έχει χρώμα δεν έχει πολιτική κατάταξη δεν έχει εγωισμούς. Η φιλανθρωπία θέλει όλοι μαζί γιατί μόνος δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Γι’ αυτό ας θυμηθούμε απλά πως είμαστε Έλληνες αδέρφια δροπολίτες και σας θέλουμε όλους κοντά μας. Αυτό είναι μια καλή αρχή. Ευχόμαστε η συνέχεια να αποδεχθεί δυναμική και αντάξια των προσδοκιών όλων μας.
Σας ευχαριστώ και πάλι που είσαστε απόψε εδώ και στη συνέχεια σας θέλουμε πάντα κοντά μας.